استاد ایلیا «میم» رام الله

نور بود و خورشید بود و آسمانهای آفتابی. شب شد.

ابرها آمدند. و بعد غبارها و دودها زمین را پر کردند و تاریکی همه جا را گرفت. خورشید ناپیدا شد. گفتند نیست اما آسمان و زمین به زبان‌ها شهادت می‌دادند که هست و خودش می‌گفت هستم.

پس تا قبل از اینکه صبح بیاید «بدانید که هستم». خورشید زندگی چنان بود که هر چه می‌خواندی‌اش همانطور دریافت می‌شد. هر چه او را می‌نامیدی همان می‌شد و هر چه می‌گرفتی‌اش تو را به آن می‌گرفت... فرزندان نور و آنها که او را با نور شناخته بودند، آماده و منتظرش ماندند و از میان غبارها و دودها و ابرها با او در ارتباط بودند. اما اکثراً او را بسان غبارها و تاریکی ها گرفتند و خواندند، پس زندگی‌شان پر شد از تاریکی‌ها و غبارهای مرگبار... ابوجهل‌ها و یهوداها در زمین دودها بپا کردند تا جلوی آفتاب را بگیرند و بشر را از نور زنده و زنده کننده محروم سازند. اما خداوند می‌خواست آشکار شود و هر چه بخواهد همان می‌شود... خورشید انکار شد. تحریف و تمسخر شد. به بدترین‌ها نامیده شد. بدی کردند و در بارۀ او بد گفتند و بعضی گوش‌ها و چشم‌هایشان را بر بدیها گشودند و حتی به آن آلوده شدند...

بعضی دیگر مثل نمرودها و فرعون‌ها و اصحاب فیل با او جنگیدند... صبح که نزدیک شد خورشید خروشید و دانه‌های نورانی را در نورپرستان رویانید. اما غبارها و تاریکی‌ها را در وجود تاریکی زدگان به آتش کشید و آنان را برای همیشه گرفتار آتش ساخت...

... اصحاب نور، فرزندان آفتاب برای همیشه به خورشید ملحق و در آن زنده شدند. این شب قدر آنست که خورشید آسمانها و آفتاب جهانها را در شب تار و تاریک بشناسیم زیرا در روز روشن و هنگام ظهی هیچکس قادر به انکار و تحریف خورشید نیست مگر دروغ‌زادگان و ظلمت پرستان.

... خوشا بحال کسانیکه در تاریکی‌ها و غبارها شاهدان نورند و از ایمان و وفاداری پر می‌شوند.

خوشا بحال آنها که عهد خود را با نور ستارگان شب برکت دادند زیرا همۀ نورها از آفتاب جهانهاست.

خوشا بحال آنان که شهادتهای خود را در خورشید آسمانها گذاشتند زیرا خورشید در آنها روئید و آنان در خورشید روئیدند.

خوشا بحال آنان که نور زنده را می‌شناسند زیرا نور جهانها همانطور برای آنان است و برای همیشه با ایشان زندگی می‌کند.

خوشا بحال آنانکه خورشید زندگی را بزرگ می‌دارند و به بزرگی می‌خوانند زیرا اینان بزرگان آسمانند.

خوشا بحال آنکه کار او نجات از تاریکی‌هاست  زیرا نورها و نجات‌ها را بخود جذب می‌کند.

... خوشا بحال آنانکه او را روح خود می‌دارند زیرا از او روح می‌یابند و به او می‌پیوندند.