استاد ایلیا «میم» رام الله

      بهشت شرايطيست كه هر چه مي‏خواهي برايت محقق مي‏شود و هر چه قصد مي‏كني به تحقق مي‏رسد. بهشت در حضور خدا و در نزديكي او ساكن شدن است. بارور شدن دانه ‏هاي نور در روح و بوجود آمدن باغ نوراني اسماء در روح تو است. معناي اصلي بهشت همان خوشبختي و رستگاريست. تقرب و اتصال و اتحاد با خداست. منظور از بهشت همان زندگي مطلوب است كه محقق مي‏شود و الا خوردني و همسر و اين چيزها در اين جهان هم فراوان است. در بهشت به همه نيازهاي تو پاسخ داده مي‏شود و همه آرزوهاي واقعي تو واقع مي‏شوند.(1)

      بهشت و جهنم در همين دنيا واقع شده و حتي پيش از اين دنيا آغاز شده و تا بعد از اين دنيا نيز ادامه خواهد داشت. بهشت و جهنم اصلي در درون انسان است و كيفيتي در روح بشر است كه در جهان بيروني نيز تجسم دارد. هم اكنون تو در بهشتي يا جهنمي. پس از اين نيز هم.(2)

     يك وجه جهنم آتش حسرت و پشيماني و محروميت است. آتش مخربي و ويران ‏كننده‏اي كه انسان با انديشه‏ ها و كلام و اعمال خود بوجود مي ‏آورد. حالتي از فشار شديد و تخريب‏ كننده و رنج ويرانگر است كه در روح و روان انسان آشكار مي‏شود و در بيرون نيز انعكاس مي‏يابد. اين «عذاب آتش» همان خشم و نارضايتي خداوند است از بنده خود كه به صورتهاي مختلفي بر او مي‏ريزد و او را مي‏سوزاند و دوباره مي‏سوزاند و دوباره مي‏سوزاند.(3)

     اگر عميقاً ببينيد از هم‏ اكنون مي‏توانيد مشاهده‏گر برخواستن مردگان از قبرها و برپايي قيامت و روز داوري خداوند باشيد.(4)

    وقتي كه عاشق دور شدن معشوق را از خود مي ‏بيند، وقتي كه ارتباط و پيوند معشوق را با ديگري مي ‏بيند و خود را محروم از آن مي‏يابد حال او چگونه است؟ او حاضر است هر دم بميرد و زنده شود اما از اين آتش حسرت و محروميت بيرون بيايد. جهنم اينگونه است.(5)

برگرفته از کتاب تعالیم حق (الاهيسم - جلد دوم)- اثر ایلیا «میم»