استاد ایلیا «میم» رام الله

«دين هم مانند انسان است. فقط جسم نيست. روح و جان هم دارد. اما دين و دينداري در اين عصر و براي اكثر انسانها مانند لاشه ‏اي بي‏جان و تهي از روح است. لاشه ‏اي كه هر روز بر گنديدگي و فرسودگي ‏اش افزوده مي‏شود. دين امروزي به پوست و ظاهر محدود شده و در اكثر دينداران، باطناً مرده است و دارنده خود را مردار ساخته. روح و جان دين، عشق و ايمان الهيست. حضور الهي و تجربه ارتباط زنده و پاسخ‏دهنده با خداست. زنده ‏پرستي و تسليم يكي بودن است. خداي زنده پاسخ مي‏دهد. زنده اگر خوانده شود پاسخ مي‏دهد و خداي زنده اگر پاسخ ندهد از آنست كه پرستيده نشده... خداپرستان و تسليم‏ شدگان نشانه‏ ها دارند و خداپرستي به اسم و ادعا و ميراث نيست.

دعايشان پاسخ داده مي‏شود، به هنگام توكل كارگزاري مي‏شوند، از حيات الهي زنده شده‏ اند و مرده نيستند و در قلبهايشان آرامش و اطمينان موج مي‏زند. در برابر خداوند تسليم‏ اند و به اندازه تسليم خود، خداوند سرنوشت و زندگي را تسليم آنان گردانيده است. تسليم‏ شدگان، خدمتگزار خداوند هستند... از دوري خداوند مي‏ترسند و اين تنها ترس آنهاست. نرم و انعطاف‏ پذيرند زيرا لطيف‏ ترين را، بي‏كران را مي‏پرستند. نگاه آنان يكي را مي‏ بيند و يكسان مي‏ بيند و تنها بسوي خداوند نظر دارند... حقوق ديگران را رعايت مي‏ كنند و به عدالت رفتار مي‏ نمايند. به راستي و درستي عمل مي‏ كنند و از دروغ دوري گرفته ‏اند. در حضور خداوند مانند كودكان ‏اند و چون خداوند، بخشنده و مهربان. تكبر در آنان نيست، متواضع‏ اند و برتري ‏جويي نمي‏كنند. اهل توكل‏ اند و امور خود را به خداوند مي ‏سپارند. قدرشناسي و رضايت و سپاسگزاري، و صبر و قناعت و انتظار توكل او را واقعيت بخشيده ‏اند. توجه‏شان به سوي خداست و ياد خدا و نام خدا زندگي‏شان را پر كرده است. خداوند آنان را حمايت مي‏ كند و به وقت لزوم پشتيباني خود را از آنها اعلام مي ‏نمايد.

اينها از نشانه ‏هاي تسليم‏شدگان خداپرست است. كسانيكه مي‏روند تا با خالق خود...»

برگرفته از كتاب تعاليم حق (الاهيسم - جلد دوم) ـ اثر ايليا «ميم»