استاد ایلیا «میم» رام الله

شاید بتوانم دیدگاه اولیهٔ استاد را دربارهٔ مبارزه اینطور بگویم که یکی از راههای پیمودن مسیر زندگی مبارزه است اما مبارزه بر خلاف آنچه غالباً گفته می‌شود، امری اجتناب ناپذیر است. برای رسیدن به هر هدفی ما باید مبارزه کنیم. مبارزه با موانع و مشکلات، مبارزه با سختی‌ها و ناتوانی‌ها، مبارزه با آنچه نمی دانیم و آنچه نمی‌خواهیم، تا بلکه به تحقق آن برسیم. اما از دیدگاه ایلیا راههای دیگری هم به موازات مبارزه وجود دارد که این راهها، زندگی را، صرفاً به مفهوم مبارزه، قابل قبول نمی داند...

به هر حال مبارزه همواره یکی از وجوه تعلیمی استاد ایلیا «میم» بوده است. از زمانی که ایشان را می‌شناسم این بُعد، به وضوح قابل توجهی در قسمتهای مختلف تعلیمات ایشان دارد. از مبارزه به معنای بسیار ابتدایی و اولیهٔ آن، یعنی مبارزهٔ فیزیکی و تن به تن تا اشکال رشد یافته و جهش یافتهٔ آن مانند تقابل اندیشه‌ها و روش‌های مبارزاندشی. همین واژهٔ مبارزاندیشی، یکی از سبکهای تفکری است که استاد در میان سبکهای تفکر متعالی آن را پایه گذاری کردند.

وقتی من با ایلیا آشنا شدم بارها می‌شنیدم که او در کودکی چندین مرتبه با بچه‌های بزرگتر از خودش درگیر شده است و روشهای خاصی از برخورد را به کار گرفته است که موجب حیرت اطرافیان شده.

موضوع مبارزه، از همان اوایل زندگی، اگرچه در مفهوم اولیه و ابتدایی آن، در زندگی ایلیا نقش واضحی داشت. سالها بعد، سبک مبارزاندیشی، تجسم این بعد از زندگی استاد شد. مبارزه در متن زندگی و از طریق خود زندگی؛ مانند مبارز زندگی کردن؛ با استفاده از روشهای مختلف مبارزه به خواسته‌های مختلف رسیدن؛ مبارزهٔ نورانی و هنر مبارزهٔ باطنی. مطالبی که در ادامه می‌آید، نمایانگر ابعادی از سبک مبارزاندیشی و هنر مبارزهٔ باطنی است[۱].

• بیهوده مقاومت نکن یا به میدان دشمن وارد شو و آن را تصرف کن یا بگذار دشمن به میدانی که تو نشان می‌دهی وارد شود و مغلوب گردد.
• دشمن را مهار کن و به کنترل درآور زیرا مهار و جهت دهی دشمن بر حمله و دفاع غلبه دارد.
• اگر کسی به مقدسات تو توهین کرد توهین او را با توهین جواب نده. غیرت مقدس‏ات را هوشمندانه و مدبرانه نمایان کن. نگذار مقدسات‏ات به نقاط ضعف‏ات مبدل شود. اگر مقدسات الهی تو بی‏حرمت شدند، تفکر کن و خردمندانه تصمیم بگیر آنگاه ریشه‏ای‏ترین، کوبنده‏ترین و مؤثرترین واکنش ممکن را نشان بده ابتدا سعی کن که بی‏طرفانه و بدون تعصب، واقعیتها و نشانه‏ها را آشکار نمایی. توهین‏کننده را آگاه کن و با روشنگری‏ات او را هدایت کن اما اگر او به عمد و دانسته توهین کرد، اگر قصد او برای ضربه زدن جدی بود، عادلانه و متناسب، مجازات‏اش کن و نتیجه کارش را به او برسان.
• قوی ترین مبارز و مبارزه، هماهنگ ترین است. بهترین ضربه، الزاماً قوی ترین ضربه نیست بلکه متناسب ترین ضربه است. ضربه ایی مؤثر، به هنگام و به اندازه.
• مقاومت نکن نیروی وارده را بپذیر و دشمن را با پذیرش اش، مغلوب کن.
• اگر به سمت راست صورت ات سیلی زدند، همیشه سمت چپ را جلو نیاور بلکه با همان ضربه اول بر زمین بیافت و با افتادگی ات زمین زیر پای حریف را خالی کن.
• جلوی ضربه‏ها را نگیر. ضربه‏ها را جهت بده. دشمن ات را نکُش، او را به دنبال خودت بکش...
• برای فتح میدان اصرار نکن که در مرکز میدان قرار گیری و به سمت مرکز حرکت کنی، گاهی حرکت از کناره‏ها و رفتن از حاشیه‏ها کلید فتح میدان است.
• در روش مبارزه با استراتژی آینه‌ای یا انعکاسی، مبارز همان کاری را با مهاجم می‏کند او ظاهر و باطن رفتار‏های مهاجم را فهم می‏کند و همان فهم را بر علیه او بکار می‏بندد. اگر دشمن او را محکوم کرد او هم دشمن را محکوم می‏کند اما چون فقط یک آینه نیست بلکه آینه‌ای زنده و هوشمند است پس از بهترین و مؤثر‏ترین روش‏ها استفاده می‏کند. اگر دشمن او را مسخره کرد او هم دشمن را مسخره می‏کند. اگر خواست بی اعتبارش کند او هم از همه راه‏های ممکن برای بی اعتبار کرن دشمن‏اش استفاده می‏کند. اگر دشمن تلاش کند که آبروی او را بریزد او به واکنش عادلانه بی آبرو ساختن دشمن می‏پردازد. وقتی به مقدسات او توهین شد، بزرگان‏اش مورد تهاجم قرار گرفتند، وقتی با اومخفیانه برخورد شد، وقتی دوستان و حامیان‏اش مورد تهدید قرار گرفتند، وقتی دشمن با دشمن او هم پیمان شد، وقتی دشمن قواعد را زیر پا گذاشت، وقتی به خشونت متوسل شد، وقتی دیوانگی کرد، او هم تصویر حرکت دشمن را برایش به نمایش می‏گذارد. منتهی بعد از حداکثر برنامه ریزی و تدبیر. او با اوج هوشمندی و دور اندیشی اما بدون ترس عمل می‏کند. کاری می‏کند که دشمن هر چه کند با خودش کرده باشد. از آنجا که آینه‏ها همیشه صاف و شفاف نیستند و می‏توانند محدب، مقعر، رنگی، موج دار، زاویه دار، منشوری و چند بعدی باشند بنابراین به همان سان، فرم‏های مبارزه انعکاسی نیز متعدد بوده و گاهی بین دو فرم انعکاسی و روش‏ها و نتایج آن تفاوت‏های زیادی وجود دارد.
• در {مبارزه به روش} روش دینامیکی، بر روش خاصی تاکید نداشته باشید بلکه به تناسب شرایط و عوامل میدان مبارزه روش مبارزه خود را انتخاب و اعمال می‏کنید. بنابراین بر اساس این روش ممکن است در طول یک مبارزه لازم باشد از روشهای مختلف و متعددی استفاده کنید. دراین روش، شما بر اساس یک طرح و نقشه قبلی واکنش نشان نمی‏دهید بلکه طرح شما زاییده شرایط میدان است. با تغییر شرایط، به تفکر و تحلیل می‏پردازید و روش مناسب را انتخاب می‏کنید.
• مبارزه جنگ نیست، صلحی هوشمندانه است و مبارز بزرگ، مبارز صلح جوی عاشق است؛ مبارزی است که بزرگترین سلاح مبارزه اش محبت اوست، او به اتکای یکی مبارزه می‌کند، چه بسا از مبارزه کردن اولیه ترین اصول و فرمول‌های مبارزاتی را نداند اما چون به اتکای یکی در میدان حاضر شده است چون برای یکی، به عشق یکی و برای اثبات وفاداری و غیرت و دوستی اش به یکی راهی میدان شده است ... پیروزی را قبل از ورود به میدان از آن خود کرده است. مبارز حقیقی پیش از ورود به میدان مبارزه قربانی نمی‌دهد او خودش را خیلی پیشتر از اینها قربانی ساخته است؛ غرور و منیتش را سر بریده است و روحش را تسلیم یکی کرده است او حتی فکر کردن به خودش را نیز از یاد برده است از خودگذشتگی ندارد چون خیلی پیش تر ازاینها ازخودش گذشته است او بی خود است و با یکی؛ پس یکی همیشه با اوست ... و توفیق حقیقی از آن اوست...