علم تفکر زیرساخت اصلی دانایی و هوشمندی انسان است... درواقع میتوان گفت که علم تفکر تکنولژی هوشمندی و روشهای دانایی است و این موضوع تأثیرات بسیار تعیین کننده و اساسی خود را در حل مسائل (جدای از مقوله اطلاعات) بجا میگذارد. از این دیدگاه، با تحلیل شخصیت معلم بزرگ، ایلیا «میم» به نتایج جالبی برمیخوریم که به نوعی میتواند نمایانگر ابعادی از این تکنولژی هوشمند باشد...
یادداشتی از سخنگوی انجمن متفکران و محققان در امریکا - درباره حملات سایبری سربازان گمنام
ماهها قبل از هک شدن و تجاوزهای سربازان گمنام! به پایگاههای اینترنتی BBC و کارمندان آن، فیس بوک اینجانب (نهال باقری) مورد هک و تعرض سربازان گمنام! قرار گرفت و مطالبی کذب و سخیف از زبان من بعنوان سخنگو و دبیر اجرایی انجمن متفکران و محققان آزاد به همۀ کسانی که به نحوی مرا می شناختند و حتی به بسیاری از پایگاههای منتقدان نظام! که هیچگونه ارتباط دوستی یا حتی دشمنی هم بین ما نبود، ارسال شد.
البته این سربازان گمنام! در قالب همان مدل قدیمی «خود را بجای دوست جا بزن» در قالب مخالفان نظام نامقدس عمل کردند. حتی ظاهراً به جمهوری اسلامی ایران هم توهین می کردند و مثلاً عبارت «حکومت خون و جنایت» را در بیشتر متون جعلی خود بکار می بردند. در محتوای این تهاجم مکرر سایبری رویکردهای مشخصی وجود داشت:
1- تمایل زیاد یا توجه شدید طراحان حمله، به مسائل جنسی و سکس زیرا در اکثر حمله ها به نوعی اتهامات جنسی (به اعضای انجمن متفکران و محققان آزاد) و یا این نوع کلمات و ادبیات دیده می شد.
2- تلاش سربازان گمنام برای ارتباط دهی انجمن متفکران و مدرسان آن با موضوعاتی که از نظر اپوزیسیون، حساس و یا مسئله دار است.
3- ایجاد ترس، بدبینی و تفرقه در میان اپوزیسیون و البته ایجاد بدبینی مضاعف نسبت به انجمن متفکران و مدرسان و مسئولان آن.
4- وجود ادبیات توهین، بی شخصیتی، مسخرگی، بی ادبی و بطور کلی ادبیات معروف بازجویان اطلاعات که فضای اتاق های بازجویی بند امنیتی 209 را به گفتۀ همۀ تجربه کنندگان آن پر ساخته است. البته معلوم نیست که فردا این مؤلفه ها را تغییر دهند و با رنگ و لباس جدیدتری وارد عرصۀ اختلاف افکنی و تفرقه اندازی شوند.
5- تلاش برای کاهش حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و بطور کلی سوژه های سربازان گمنام! بعنوان مثال در حمله هایی که صورت گرفت یک تلاش طراحان، خنثی کردن فعالیتهای حمایتی برخی از دوستان انجمن متفکران در حمایت از خانم نسرین ستوده و فرزندان او بود. اما آنها هر بار با ابراز نفرت از مرگ ستار بهشتی!!! که خود قاتلان او بودند، حمایت دوستان ما (در خارج از کشور) از زندانیان سیاسی و عقیدتی و مثلاً خانم ستوده را تلاش حکومت خون و جنایت!! عنوان می کردند. بعد از این وقایع ما به اکثر نهادهای بین المللی، FBI و دیگر مراکز مراجعه کردیم و نتایج بسیار جالبی گرفتیم. به همین دلیل به همۀ دوستان آشنا یا ناآشنای خود در سراسر جهان پیشنهاد می کنیم که در صورت داشتن تجربه های مشابه، مراجعه به نهادهای بین المللی ذیربط، مراجعه به پلیس و دستگاههای مشابه و اطلاع رسانی گسترده و همگانی را در اولویت اقدامات خود قرار دهند.
نهال باقری
سخنگوی انجمن متفکران و محققان آزاد (ام و ما) در آمریکا
نظر دهید