استاد ایلیا «میم» رام الله

هر آموزشی که به نزدیک شدن به خداوند، درک بیشتر حضور الهی و توجه بیشتر به خداوند منجر شود، هدایت روح الهی است. آموزش روح خدا، بیدار و هوشیارکننده است. نابودکنندهٔ خودخواهی و منیت است. ماهیت آموزش روح الهی، عشق و از خود گذشتگی است. دوست داشتن و محبت است. توحید و یگانگی خداوند از نشانه‌های بارز آموزش روح خداست...
 تعالیم روح خداوند، صرفاً واژه نیست، تنها به یکی از جنبه‌های ذهن انسان تعلیم نمی‌دهد. اگر واژه است واژه‌ای پر از آگاهی و معرفت است. هر دو سوی ذهن و کلیت آن را با هم و در تعادل کامل، آموزش می‌دهد. هم با واژه تعلیم می‌دهد، هم با شهود و در این دو، عشق به خداوند جاری است...
 همهٔ تعالیم مقدّس حق، به نحوی دربارهٔ او آموزش می‌دهند. در این آموزش‌ها هدف، وسیله و راه، اوست. ماهیت تک‌تک تعالیم حق و لحظه به لحظهٔ آموزش به هر نحوی خداوند متعال است.
 جهت آموزش‌ها، خشنودی و رضایت خالق هستی و پروردگار است نه منیت و نفس شیطانی...
 امّا آموزش‌های شیطانی، به هر شکلی سعی در فراموشی و بی‌توجهی به خداوند، دوری از او، نارضایی و ناخشنودی او دارد. شیطان با آموزش خود، به شدّت در تقویت خودپرستی تلاش می‌کند. آموزش شیطان، ذهن را تاریک‌تر و خام‌تر کرده و آن را در خواب عمیق‌تری فرو می‌برد.
 جهت تعالیمش، ارضای خواسته‌ها و تمایلات شخصی و خودخواهانه است. شیطان، کینه و تنفر را به شکل‌های مختلف تبلیغ و منتشر می‌کند. آموزش شیطانی به عناوین مختلف می‌خواهد نشان بدهد که خداوند، که قدرت هستی و علت همه چیز (و..). است، یگانه سرچشمهٔ هستی نیست بلکه نیروهای مختلف، علل متعدد و سرچشمه‌های متفاوتی را در هستی معرفی کرده و نشان می‌دهد. تعلیمات شیطانی بر تفرقه، جدایی و فاصله استوارند...
 شیطان بیشتر از طریق واژه‌های خالی از آگاهی، به وسیله برداشت‌ها، شرطی‌شدگی‌ها و محدودیت‌ها تعلیم می‌دهد. آموزش او، تعلیم واژه‌های پوچ و توخالی است. یک قسمت از ذهن را پرورش می‌دهد آن هم رشدی منفی، و نه مثبت و رو به بالا. بنابراین ذهن، نامتعادل شده و حالت طبیعی خود را از دست می‌دهد و به این ترتیب فاسد شده و از کار می‌افتد. این همان “حجاب اکبر” است. علمی که به انحراف و دوری از خداوند منجر می‌شود نه به هدایت...
 تعلیم شیطان به آزار رساندن، به تجاوز به حقوق انسان‌ها و موجودات دیگر، و تعالیم روح الهی به خدمت، محبت، هماهنگی، وحدت و آگاهی بیشتر می‌انجامد...
شیطان در مسیر تعالیم خود راه‌های مختلف و وسایل گوناگون را می‌نمایاند، ماهیت چیزها را “مختلف و متفاوت” نشان می‌دهد نه “بر ماهیت یگانهٔ الهی”.
 آموزش شیطان، تکبّر (خودبینی)، حرص، طمع و دروغ را موجب می‌شود. روح پاک خداوند، تواضع و فروتنی، قناعت و راستی را پرورش می‌دهد...
 اندیشه و احساسی که از حضور الهی، از آگاهی متعالی خالی باشد، مخرّب و فاسدکننده است و این وسیلهٔ خوبی است برای دست یافتن شیطان به مقاصد پلید خویش. اگر دانه‌ای بی‌مغز و پوک را در زمینی بکارید، تنها وقت و نیروی خود را هدر داده‌اید. به همین ترتیب، اگر علم و دانش - واژه‌ها، اندیشه‌ها (و..). - خالی از نور و آگاهی را فراگیرید، نتیجهٔ آن آلودگی بیشتر، اسارت، فساد و انحراف بیشتر است...
 البته سرچشمهٔ آموزش روح خداوند و شیطان یکی است و همان خداوند دانا و تواناست. منتها خداوند هر کسی را به واسطهٔ نیات و اندیشه‌هایش هدایت می‌کند. اگر اندیشه‌ها پاک، نورانی و متعالی باشند، خداوند تو را از طریق روح پاک خود به سوی سرچشمهٔ نور و پاکی و مقام متعالی هدایت می‌کند و اگر اندیشه‌ات پلید، تاریک، فاسد و پست باشد تو را به سوی پستی، پلیدی، تاریکی و رنج و عذاب هدایت می‌کند. قضیه به همین سادگی است...
 “قسم به نفس و آن که آن را به نکویی آفرید و او که زشتکاری‌ها و نیکوکاری‌هایش را به آن الهام می‌کند. ”

منبع: کتاب جریان هدایت الهی