علم تفکر زیرساخت اصلی دانایی و هوشمندی انسان است... درواقع میتوان گفت که علم تفکر تکنولژی هوشمندی و روشهای دانایی است و این موضوع تأثیرات بسیار تعیین کننده و اساسی خود را در حل مسائل (جدای از مقوله اطلاعات) بجا میگذارد. از این دیدگاه، با تحلیل شخصیت معلم بزرگ، ایلیا «میم» به نتایج جالبی برمیخوریم که به نوعی میتواند نمایانگر ابعادی از این تکنولژی هوشمند باشد...
بیاد آورید
ای قلب‌های مضطرب، خداوند را به یاد آورید تا آرام گیرید.
ای جان‌های خسته، خود را با یاد خداوند درمان کنید.
ای روح‌های پریشان، شادی بزرگ را در توجه به خداوند بجویید...
دمی از یاد او غافل نشوید زیرا عاقبت، پشیمانی، پشیمانی از آن شما خواهد بود...
بیدار شوید، بیدار شوید. آیا نمی‌بینید که چگونه به سوی نابودی می‌شتابید؟ اکسیر جاودانگی پیش روی شماست، وجودتان را از یاد او سرشار کنید، جاودانگی از آن شما خواهد بود...
ای مردگان، ای زنده‌نمایان، زندگی راستین را دریابید. به یاد آورید یادی را که زنده می‌کند قلب‌های مرده را.
ای لذت‌جویان آیا نمی‌بینید که سرچشمهٔ لذت‌ها خداوند است؟ پس به سوی او بروید و او را به یاد آورید.
ای بی‌کسان! ای روح‌های تنها! با خالق مهربان خویش مأنوس شوید تا او را برای خود همه کس بیابید، به خانهٔ او، به قلب خود وارد شوید، هرگز تنها نیستید هرگز.
ای آرزومندان مگر نمی‌دانید که هر آرزویی جز به اجازهٔ او داده نمی‌شود؟ پس مالک آرزوها را به یاد آورید.
ای بیماران! ای رنجوران! ای دردکشیدگان! بشتابید به سوی آنچه شفای شما در آن است، بشتابید به سوی داروی رنج‌هایتان، بشتابید به سوی دوای دردهایتان، بشتابید به سوی خداوند، بشتابید بشتابید، او را فراموش نکنید...
نور الهی را در چشمانتان جاری کنید تا بینا شوید و نادیده‌ها را ببینید. ذکر الهی را در گوش‌های خود بشنوید تا شنوا شوید و ناشنیده‌ها را بشنوید، جز این، کوران و کرانید...
حضور او را در وجود خود دریابید تا رها شوید، این آزادی حقیقی است پس به یاد آورید.
با او بگویید، با شما خواهد گفت، چنان می‌گوید که از خود بی‌خود می‌شوید، پس با او بگویید...
آن که در سودای پرواز است مگر نمی‌داند که جز با یاد او پروازی نیست؟ پس به یاد آورید، به یاد آورید.
از جهل و تاریکی بیرون بیایید، جهل را نابود کنید، تاریکی را با نور الهی روشن کنید، نور الهی را در یاد خداوند، بنگرید...
ای دوستان خداوند پس چرا به یاد دوست خود نیستید و او را فراموش کرده‌اید؟ مگر نه اینست که دوست با یاد دوست، مِهر خود را آشکار می‌کند؟ پس به یاد آورید زیرا این نشان دوستی شماست.
ای جویندگان وصل! خداوند را به یاد آورید، این ریسمان وصلتان است.
ای عابدان، برترین عبادت را برگزینید که جز یاد خداوند نیست...
همنشین خداوند باشید آنگاه خداوند را همنشین خود می‌یابید.
در نهان خویش به یاد خداوند باشید، آشکارا شما را یاد می‌کند. عجب یاد کردنی، عجب یاد کردنی.
لحظه‌ای یاد خداوند را رها نکنید، به جلال و بزرگیش قسم لحظه‌ای رهایتان نمی‌کند، این قول خداوند پاک و راستگوست.
منبع: کتاب جریان هدایت الهی
نظر دهید