اشیاء هادی، واسطههای انرژی
اشیاء هادی، اشیایی هستند که حامل نور و برکت الهی میباشند. این نور (محدود) میتواند بهصورت تدریجی یا ناگهانی به دارنده آن منتقل گردد. این اشیاء مانند باطریها و خازنهای باطنی و روحی هستند که میتوانند نیروی روحی و درواقع ذرات انرژی روح یا نور الهی را در خود ذخیره نمایند و آن را در زمانهایی آشکار سازند. بهعبارتی چنین اشیائی این قابلیت را دارند که بوسیلة ذرات نور و روح (بنا بر ظرفیت و شرایط پر شدن) باردار شده و نیز، این بار نورانی را انتقال دهند. میتوان گفت که اشیاء هادی حامل نوعی از برکت (فراوانی ارتعاشی) هستند و کسی که در تماس مستقیم با آن قرار میگیرید از این برکت و نور بهرهمند میشود.
استفاده انسان از اینگونه اشیاء بهویژه برای مقاصد حیاتی و نیازهای ضروری ریشههایی در اعماق تاریخ دارد. حتی در ادیان آسمانی نیز اشارههای زیادی به این نوع از اشیاء برکت یافته وجود دارد. عصای موسی شیئی برکتیافته و حامل نور و قدرت الهی محسوب میشد که هرگاه زمان آن فرا میرسید قدرتهای بسیار شفگتانگیزی از آن صادر میشد. تبدیل شدن به مار، بلعیدن مارهای دیگر، خونآلود کردن رود نیل، بیرون آوردن چشمه از سنگ و دهها پدیده بزرگ دیگر، از جمله نشانههایی است که از این عصای اعجاببرانگیز سرزده است.(۱) انگشتر سلیمان نبی (ع) نیز بر اثر نور و برکتی که در خود داشت دارای ویژگیهای بسیار خارقالعادهای بود و حضرت سلیمان کارهای عجیبی را از طریق آن به انجام رساند. شمشیر ذوالفقار علی (ع) و ردای عیسی مسیح (ع) نیز از جمله اشیاء هادی معروف میباشند. در تاریخ ملل دیگر نیز با چنین موضوعی بهوفور مواجه میشویم. فرهنگ استفاده از توتمها و اشیاء توتمیک شکل دیگر استفاده از اشیاء هادی بوده است. البته استفاده از این واسطههای نور و انرژی تنها محدود به اشیائی مانند چوب، سنگ یا فلز نیست. آب و مواد غذایی (مانند عسل، روغن زیتون و میوهها) و بسیاری از اشیاء دیگر هم ممکن است در مواقعی باردار و با برکت شده باشند. حتی بعضی از مکانها، کوههای خاص و چشمههای آب با این عنوان معروفاند و تاثیرات شگرفی از آنها بر تجربهکنندگان به جای مانده است. این اشیاء همیشه انرژی خاصی را منتقل نکردهاند بلکه در مواردی منشاء اندیشهها، رؤیاها و احساسات خاصی بودهاند یا دارای این قابلیت شدهاند که بتوانند نیروهای تخریبی کالبد ارتعاشی دارنده را به درون خود جذب یا از بدن شخص دور کنند. گاهی اشیاء هادی مانند یک رابط و واسطه روحی میان هدیهدهنده و گیرنده آن عمل کردهاند و سبب برقراری تماس روحی در زمانهایی خاص شدهاند. در مواقعی نیز اینگونه اشیاء باردار شده، منشاء اتفاقات و تغییرات عجیبی در زندگی دارنده خود شدهاند. با این وجود تأثیرات درمانی و شفابخش از نتایجی است که مکرراً به وقوع پیوسته است... عمل تبرک کردن و متبارک شدن بیان دیگری از هادی شدن اشیاء میباشد.
منشا هادی شدن اشیاء
مطابق آموزههای باطنی کهن، چیزها فقط زمانی ممکن است به شیء هادی (شیء حامی) تبدیل شوند که به قصد برکت یافتن (و نورگرفتگی) و جهت قصدی کاملاً معلوم و برای فردی مشخص، توسط ارواح نورانی و بزرگ «لمس روحی» شوند. بهعبارتی دیگر، یک شیء فقط زمانی شیئی نورانی و شفابخش محسوب میشود که با شرایط کاملاً معلوم توسط یک روح بزرگ و اتصال یافته، برکت داده شود؛ بنابراین نمیتوان گفت که اشیاء حامی دقیقاً دارای چه تاثیری، تا چه اندازه، در چه جهتی و تا چه زمانی هستند و این تاثیر آنها آیا تدریجاً ظاهر میشود یا گاهگاه یا بهطور ناگهانی؛ همة این موارد بستگی به قصد و نیت روح بزرگی دارد که شیء را «لمس روحی» میکند. از طرفی نمیتوان گفت که کلیة چیزهایی که با ارواح بزرگ در تماس بودهاند دارای تأثیرات و نیروهای خاص هستند چون اگر لمس روحی و قصد برکتدهنده وجود نداشته باشد، چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. حتی در زمانی که لمس روحیِ همراه با قصد (توسط برکت دهنده) رخ میدهد و شیء از نور و انرژی باردار میشود، باید گفت که این شیء فقط برای کسی که به قصد او برکت داده شده، منشا اثر است و برای دیگران فاقد چنین اثری میباشد.
تخلیه و پر شدن اشیاء هادی
عمر ارتعاشات خاص یک شیء برکتیافته بستگی به قصد برکت دهنده دارد؛ بنابراین یک شیء حامی میتواند در زمانهای بسیار طولانی هم انرژی خاص خود را حفظ کند. بهعنوان نمونه بسیاری از اشیاء و مکانها، یا درختان متبرک وجود دارند که قرنهاست خاصیت خود را حفظ کردهاند. اما شرایط دیگری هم وجود دارد که میتواند بر میزان انرژی اشیاء هادی مؤثر باشد مثلاً ایجاد تضادهای ارتعاشی میان شیء با یک مرجع ارتعاشی دیگر (مثلاً بهوسیله شناساندن برکت شیء بهیک شخص ناباور و نامحرم یا سوءاستفاده احتمالی از شیء) یا قصد معکوس برکتدهنده (مبنی بر پس گرفتن برکت) از آن جمله است. از طرفی راههایی نیز برای تقویت بار ارتعاشی اشیاء حامی وجود دارد. ذکر اسماء خداوند، خواندن دعا، برقراری ارتباط حسی با خود شیء، لمس مجدد یا نگاه خیره برکتدهنده از جمله راههایی است که به تقویت بار ارتعاشی شیء حامی منجر میشود.
تالیف در حم – واحد هفت
منبع: نشریه علوم باطنی- شماره های ۷ و ۸
نظر دهید