استاد ایلیا «میم» رام الله

اشیاء هادی، اشیایی هستند که حامل نور و برکت الهی می باشند. این نور (محدود) می تواند به صورت تدریجی یا ناگهانی به دارندة آن منتقل گردد. این اشیاء مانند باطری ها و خازن های باطنی و روحی هستند که می توانند نیروی روحی و درواقع ذرات انرژی روح یا نور الهی را در خود ذخیره نمایند و آن را در زمان هایی آشکار سازند. به عبارتی چنین اشیائی این قابلیت را دارند که بوسیلة ذرات نور و روح (بنا بر ظرفیت و شرایط پر شدن) باردار شده و نیز، این بار نورانی را انتقال دهند. می توان گفت که اشیاء هادی حامل نوعی از برکت (فراوانی ارتعاشی) هستند و کسی که در تماس مستقیم با آن قرار می گیرید از این برکت و نور بهره مند می شود.

استفاده انسان از این گونه اشیاء به ویژه برای مقاصد حیاتی و نیازهای ضروری ریشه هایی در اعماق تاریخ دارد. حتی در ادیان آسمانی نیز اشاره های زیادی به این نوع از اشیاء برکت یافته وجود دارد. عصای موسی شیئی برکت یافته و حامل نور و قدرت الهی محسوب می شد که هرگاه زمان آن فرا می رسید قدرت های بسیار شفگت انگیزی از آن صادر می شد. تبدیل شدن به مار، بلعیدن مارهای دیگر، خون آلود کردن رود نیل، بیرون آوردن چشمه از سنگ و ده ها پدیده بزرگ دیگر، از جمله نشانه هایی است که از این عصای اعجاب برانگیز سرزده است.(۱) انگشتر سلیمان نبی (ع) نیز بر اثر نور و برکتی که در خود داشت دارای ویژگی های بسیار خارق العاده ای بود و حضرت سلیمان کارهای عجیبی را از طریق آن به انجام رساند. شمشیر ذوالفقار علی (ع) و ردای عیسی مسیح (ع) نیز از جمله اشیاء هادی معروف می باشند. در تاریخ ملل دیگر نیز با چنین موضوعی به وفور مواجه می شویم. فرهنگ استفاده از توتم ها و اشیاء توتمیک شکل دیگر استفاده از اشیاء هادی بوده است. البته استفاده از این واسطه های نور و انرژی تنها محدود به اشیائی مانند چوب، سنگ یا فلز نیست. آب و مواد غذایی (مانند عسل، روغن زیتون و میوه ها) و بسیاری از اشیاء دیگر هم ممکن است در مواقعی باردار و با برکت شده باشند. حتی بعضی از مکان ها، کوه های خاص و چشمه های آب با این عنوان معروف اند و تاثیرات شگرفی از آنها بر تجربه کنندگان به جای مانده است. این اشیاء همیشه انرژی خاصی را منتقل نکرده اند بلکه در مواردی منشاء اندیشه ها، رؤیاها و احساسات خاصی بوده اند یا دارای این قابلیت شده اند که بتوانند نیروهای تخریبی کالبد ارتعاشی دارنده را به درون خود جذب یا از بدن شخص دور کنند. گاهی اشیاء هادی مانند یک رابط و واسطة روحی میان هدیه دهنده و گیرنده آن عمل کرده اند و سبب برقراری تماس روحی در زمان هایی خاص شده اند. در مواقعی نیز این گونه اشیاء باردار شده، منشاء اتفاقات و تغییرات عجیبی در زندگی دارندة خود شده اند. با این وجود تأثیرات درمانی و شفابخش از نتایجی است که مکرراً به وقوع پیوسته است... عمل تبرک کردن و متبارک شدن بیان دیگری از هادی شدن اشیاء می باشد.

منشا هادی شدن اشیاء

مطابق آموزه های باطنی کهن، چیزها فقط زمانی ممکن است به شیء هادی (شیء حامی) تبدیل شوند که به قصد برکت یافتن (و نورگرفتگی) و جهت قصدی کاملاً معلوم و برای فردی مشخص، توسط ارواح نورانی و بزرگ «لمس روحی» شوند. به عبارتی دیگر، یک شیء فقط زمانی شیئی نورانی و شفابخش محسوب می شود که با شرایط کاملاً معلوم توسط یک روح بزرگ و اتصال یافته، برکت داده شود. بنابراین نمی توان گفت که اشیاء حامی دقیقاً دارای چه تاثیری، تا چه اندازه، در چه جهتی و تا چه زمانی هستند و این تاثیر آنها آیا تدریجاً ظاهر می شود یا گاه گاه یا به طور ناگهانی؛ همة این موارد بستگی به قصد و نیت روح بزرگی دارد که شیء را «لمس روحی» می کند. از طرفی نمی توان گفت که کلیة چیزهایی که با ارواح بزرگ در تماس بوده اند دارای تأثیرات و نیروهای خاص هستند چون اگر لمس روحی و قصد برکت دهنده وجود نداشته باشد، چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. حتی در زمانی که لمس روحیِ همراه با قصد (توسط برکت دهنده) رخ می دهد و شیء از نور و انرژی باردار می شود، باید گفت که این شیء فقط برای کسی که به قصد او برکت داده شده، منشا اثر است و برای دیگران فاقد چنین اثری می باشد.

تخلیه و پر شدن اشیاء هادی

عمر ارتعاشات خاص یک شیء برکت یافته بستگی به قصد برکت دهنده دارد. بنابراین یک شیء حامی می تواند در زمان های بسیار طولانی هم انرژی خاص خود را حفظ کند. به عنوان نمونه بسیاری از اشیاء و مکان ها، یا درختان متبرک وجود دارند که قرن هاست خاصیت خود را حفظ کرده اند. اما شرایط دیگری هم وجود دارد که می تواند بر میزان انرژی اشیاء هادی مؤثر باشد مثلاً ایجاد تضادهای ارتعاشی میان شیء با یک مرجع ارتعاشی دیگر (مثلاً به وسیله شناساندن برکت شیء به یک شخص ناباور و نامحرم یا سوءاستفاده احتمالی از شیء) یا قصد معکوس برکت دهنده (مبنی بر پس گرفتن برکت) از آن جمله است. از طرفی راه هایی نیز برای تقویت بار ارتعاشی اشیاء حامی وجود دارد. ذکر اسماء خداوند، خواندن دعا، برقراری ارتباط حسی با خود شیء، لمس مجدد یا نگاه خیره برکت دهنده از جمله راه هایی است که به تقویت بار ارتعاشی شیء حامی منجر می شود.

تالیف در حم – واحد هفت