ایلیا «میم» کیست؟

  1. معرفی
  2. آموزگار بزرگ تفکر
  3. آثار توقیف شده

Ostad-Iliyaایلیا رام الله در میان پیروان خود و در نقاط مختلف دنیا به اسم‏های مختلفی شناخته شده است... ظاهر او شباهتی به افراد مذهبی ندارد و خود مؤکداً گفته است که مذهبی و متشرع نیست . وی در باره دین و مذهب آموزش نمی دهد و به سوالات شرعی نیز پاسخ نمی گوید اما با این وجود اکثر تعلیمات او در راستای احیاء معنویت الهی و معرفت باطنی است....

ادامه مطلب

 

Peyman Fattahi- Elia Ramollah 1علم تفکر زیرساخت اصلی دانایی و هوشمندی انسان است... درواقع می‏توان گفت که علم تفکر تکنولژی هوشمندی و روش‏های دانایی است و این موضوع تأثیرات بسیار تعیین‏ کننده و اساسی خود را در حل مسائل (جدای از مقوله اطلاعات) بجا می‏گذارد. از این دیدگاه، با تحلیل شخصیت معلم بزرگ، ایلیا «میم» به نتایج جالبی برمی‏خوریم که به نوعی می‏تواند نمایانگر ابعادی از این تکنولژی هوشمند باشد...

ادامه مطلب

 

 

تا سال 1386 حجم متون تعلیمی او به بیش از 4000 صفحه رسید که در قالب 40 عنوان کتاب گردآوری شده بود. به جز کتاب «جریان هدایت الهی» که حاوی مجموعه سخنرانیهای ایلیا «میم» در سن 23 سالگی است -و در سال 77 با تدوین یکی از شاگردان وی چاپ شد- کلیه کتب تعلیمی وی تحت توقیف دایره ادیان و مذاهب اطلاعات بوده و اجازه انتشار ندارند.فهرستی از مکتوبات تعلیمی استاد ایلیا «میم» که تا سن 33 سالگی از ایشان در دست است عبارتند از ...

ادامه مطلب

 

قصار روز

Category مقالات خواندن 4964 دفعه

نشانه ها با ما سخن می گویند

ما انسان ها از طرق گوناگونی هدایت و راهنمایی می شویم، بعضی از این راهنمایی ها بسیار ظریف و زیرکانه است، مانند پیام هایی که در سمبل ها نهفته است. کسانی که دارای انرژی روحی و روانی بالایی هستند، مهارت خاصی در شناسایی و فهم مفاهیم نشانه ها، سمبل ها و الگوهای اولیه ای که در زندگی شان پدیدار می شوند، دارند. از آنجایی که وجود و بروز این نشانه ها برای همه یکسان است، جهت بهره وری بیشتر از نشانه های موجود در زندگی مان، نیاز است که حوزه فهم مان را از معنای بسیاری از نشانه ها و سمبل ها و الگوهای مهمی که در زندگی مان آشکار می شوند گسترش دهیم. در این مقاله مختصری از تاریخچهٔ موجودیت سمبل ها و نشانه ها را مطرح می کنیم. البته این موضوع ابعاد و زوایای گوناگونی دارد و مطالب بسیار زیادی پیرامون آن گفته شده و در اینجا قصد ما معرفی کلی و فتح بابی برای آشنایی خوانندگان است.

از دیدگاه باطنی، هر چه که در دنیا به وجود آمده (اختراع یا کشف شده) روزی در تجسم، افکار و خواسته های ما وجود داشته است. از نظر این حوزه، هر چیزی که در زندگی شکل گرفته و موجودیت یافته است (هر آنچه که از سه بعد جهان وجود دارد)، از قصدی بالایی ناشی می شود که به شکل نشانه یا سمبل بر ما نمایان شده است. البته معنای این حرف این نیست که هر نشانه ای که بر ما آشکار می شود می بایست تبدیل به کنشی از جانب ما بشود، بلکه گاهی اوقات یک نشانه می تواند پیغامی باشد از چگونگی، کیفیت یا حالت چیزها، و یا تأییدی باشد بر جهتی که هدایت شده ایم. گاه یک نشانه ممکن است فقط بخواهد نشان بدهد که چطور انسان آنچه را که متناسب با اوست از بین تنوع راه ها پیدا کند. انتخاب مسیر یا چیزی که دارای شکل خاصی از انرژی برای او باشد و او را با قصدی که برای او در نظر بوده، ارتباط دهد.

بسیاری از معانی نهفته در نشانه ها به خود آن نشانه و سمبل ها اختصاص دارند و تبدیل به زبان های عمومی و جهانی شده اند. گویی که اینها به نوعی تفسیر و بیانی هستند از سنن و رسوم باستانی ما. مثل آمدن پرستوها در آخر زمستان که نشانه پایان زمستان و آغاز بهار است، اما این را نیز به یاد داشته باشیم که هر یک از ما انسان ها منحصر به فرد و در نوع خودمان بی مانند هستیم، از طرفی بعضی از نشانه ها و سمبل ها هم هستند که بی نظیر، خاص و منحصر به فردند. بنابراین معنی این نوع نشانه ها هم برای تک تک ما مفهوم مخصوص ما را دارند.

دوستی مصداق فوق العاده ای در این زمینه دارد. او می گوید: «مادر بزرگ من همیشه در طول زندگی اش رؤیاهای واضح و روشن و الهام گونه ای داشته است. برای او، دیدن زمینه های سبز چرخان در رؤیا به نشانه و معنی پیش بینی احتمال فوت یکی از خویشاوندانش بوده است. این نوع رؤیاها در خانواده او موروثی بوده اند. برای خانواده او رؤیاهایی شبیه به این با همین مضمون، همیشه نشانه ای از خبر مرگ یکی از اقوام را به همراه داشته است. خیلی کم پیش می آمده که مادربزرگم بتواند معین کند که چه کسی خواهد مرد، اما آنچه که در رؤیا برای او قطعاً معلوم می شده این بوده که یک نفر به زودی این دنیا را ترک خواهد کرد. در طول۸۰ سال زندگی مادربزرگم حتی یک بار هم نشده که این مفهوم دریافت شده غلط از آب دربیاید و مرگ یکی از اقوام اتفاق نیافتد.

چند ویژگی در مورد نشانه ها

نشانه ها اغلب (و نه همیشه) ملایم و لطیف گو هستند و کمتر پیش می آید که تند و تیز و پرخاش گونه باشند. آنها اغلب طبیعی هستند، از ما نمی خواهند که حرکت مستقیم یا واکنش خاصی را نسبت به چیزی داشته باشیم. در واقع آنها معمولاً وضعیتی را برای ما شرح می دهند و یا در مورد تغییر مسیر و جریانی که در آن قرار داریم راه های پیشنهادی شان را نشان می دهند. البته همه اینها بستگی دارد به اینکه ما چقدر از قدرت فهم و هوش ذاتی برای درک این نشانه ها برخوردار هستیم و چقدر می توانیم از پیام ها و مفاهیم مستتر در نشانه ها استفاده کنیم...

سمبل هایی مثل اعداد مفهوم مخصوص خودشان را دارا هستند و جزو مؤلفه های ضروری و لاینفک زندگی انسان می باشند. این مهم نیست که ما چه نژادی داریم و یا در چه فرهنگی بدنیا آمدیم و یا به چه زبانی صحبت می کنیم... برای مثال، هر کسی برای اینکه بتواند امور شخصی خود را اداره کند نیازمند به فهم مفاهیم پایه ای اعداد است. این در مورد استفاده از حروف الفبا نیز صادق است، هم چنین در مورد نام هایی که ما برای رنگ ها مقرر کرده ایم. در واقع شامل بسیاری از سمبل های ساده ای می شود که در میان ما رایج هستند.

از ابتدای تاریخ تا کنون ما تقریباً در مورد هر چیزی در دنیا، مفاهیم مقرر شده و سمبل هایی داشته ایم. من فکر می کنم در واقع این دریافت ها از وقتی شروع شد که حضرت آدم اولین نام ها را به حیوانات اطلاق کرد. آمده که او نام هایی را که انتخاب می کرد بر اساس انرژی هایی بود که از آنها احساس می کرده و هم چنین دریافتی که از آنها داشته منطبق بر قصد و نیتی بوده که در خلق آنها نهفته بوده است. سمبل ها ما را با یک ویژگی خاص یا تاریخچه ای از چیزی آشنا می سازند و اغلب به ما نشان می دهند که با آن چیز چه باید بکنیم؟ این وظیفه ای است که آنها در برابر ما به عهده دارند.

بعضی ها معتقدند که نشانه ها کلام مستقیم خداوند با بندگانش است و از این بعضی ها معدود کسانی هستند که بر اساس همین نشانه ها زندگی خود را پایه گذاری می کنند و بر اساس آن مسیر و نوع حرکت خود را تعیین می نمایند.

ترجمه و تنظیم: م. ص

اولین انتشار در نشریه علم موفقیت شماره ۱۴

a

 

نظر دهید

0