اقیانوس آگاهی (قسمت اول)
در سفر آگاهی، ذهن ابزار و موهبتی الهی برای حرکت ماست.
وضعیت کنونی انسان به گونه ای است که روز به روز، بیش از پیش در مرداب نادانی فرو رفته و ضعیف و ضعیف تر می شود. او برای رفع نیازهای روزمره اش با رنج و سختی دست و پنجه نرم می کند و هر روز رنجورتر از روز قبل، رو به سوی انحطاط و مرگ و نیستی گام برمی دارد. انسان عصر حاضر هم چون مردهٔ متحرکی شده که کلیهٔ استعدادها، موهبت ها و توانایی های بالقوه و بالفطره اش را فراموش کرده و به خاک سپرده است. در چنین وضعیت اسفباری راهی جز بازگشت و قرار گرفتن در مسیر آگاهی ندارد.
او باید برای نجات و رستگاری خود از سطوح آگاهی عبور کرده و به بالاترین سطح آگاهی که جایگاه موعودش است، برسد. تنها با تجربه و فهم و ضعیت های مختلف آگاهی است که می تواند از این رنج طاقت فرسا رهایی یافته و هماهنگ و هم سو با جریان الهی گام بردارد.
آگاهی چیست؟ چرا این قدر مهم است؟ ما برای کسب آگاهی چه ابزارهایی در دست داریم؟ اصلاً چرا باید در مسیر آگاهی گام برداریم؟ و...
آگاهی مفهومی کهن و همیشگی است. سطح آگاهی افراد به میزان توانایی شان در استفاده از گذشته و بهره برداری از آینده متفاوت است. هر کس در این دنیا در سطحی از آگاهی زندگی می کند و ارزش ها و معیارهای زندگی او براساس میزان آگاهی اش تعیین و مشخص می شود.
آگاهی سطوح مختلفی دارد و هر سطحی هم تعاریف و اصطلاحات خود را داراست. هر فردی در سطحی از آگاهی زندگی می کند، می اندیشد و تصمیم می گیرد و دنیا را به گونه ای نظاره می کند و به درک هستی می پردازد.
آگاهی مقصدی نیست که سرانجام به آن برسیم بلکه فرآیندی مداوم و نامحدود است که پیوسته ژرف تر می شود و گسترش می یابد. بشر در فرآیندی مستمر و پی درپی تکامل آگاهی قرار دارد.
فکر در پائین ترین سطوح آگاهی و یگانگی و اتصال به سرچشمه دانایی، در بالاترین سطح آگاهی قرار دارد.
در والاترین مرحله آگاهی، انسان به وحدانیتی می رسد که هیچ کثرتی نمی تواند نقصانی در آن ایجاد کند. در این مرحله، آگاهی به کمال خود می رسد. انسان وارسته، هماهنگ و همسو با قوانین طبیعت عمل می کند. دیگر انتخاب خوب و بد او را به دردسر نمی اندازد بلکه جز نیکی از روح و جان او برنمی تابد و هر عملی که انجام می دهد نیک است. عدالت و پارسایی در قلبش ریشه می دواند. نیروی ادراکش هر روز صیقل یافته تر می شود و در نهایت به یگانگی می رسد. در این مرحله آگاهی، شخص به هر چیزی عاشقانه نظاره می کند و درکش با عشق قرین و همراه است. او در مرحله یگانگی به شناخت عمیقی از حقیقت می رسد و سرور ابدی همراه و همنشین او خواهد بود.
انسان برای رسیدن به بالاترین سطح آگاهی چه ابزارهایی در دست دارد؟
خداوند مهربان که هیچ گاه و در هیچ مرحله ای از زندگی، انسان را به حال خودش رها نکرده است، موهبت ها و ابزارهایی در اختیار انسان قرار داده تا بتواند در این سفر با کمک آنها به بالاترین سطح شعور و آگاهی برسد.
ذهن موهبتی الهی در سفر به سوی کمال و یگانگی است. ذهن انسان همانند اقیانوسی عظیم است، اقیانوسی از آگاهی و انرژی. در اعماق این اقیانوس عظیم، سکوت و آرامشی عمیق حکم فرماست. امواج خروشان و سطحی اقیانوس، لایه های سطحی ذهن و عمق آرام اقیانوس به مثابهٔ لایه های عمیق ذهن هستند.
آب این اقیانوس، شعور خلاق و انرژی هوشمند است... همهٔ حرکات، اندیشه ها، اعمال و رفتار، عادات، احساسات، رویاها، نیروها، قابلیت ها و توانائی ها و تمایلات و کشش ها از این اقیانوس بی کران کیهانی سرچشمه می گیرد... وضعیت های مختلف زندگی انسان مانند وضع سلامتی، وضع مالی، روابط و حتی ویژگی های جسمی و روانی انسان از همین جهان ذهنی ناشی می شود. هر اندیشه، حرکت، ویژگی و رفتاری از عمق و لایه ای معینی از ذهن نشأت می گیرد. هر حرکتی از هر نوع و به هر شکل از عمق معینی از ذهن سرچشمه می گیرد. به عبارتی هر حرکت ریشه در عمق معینی از ذهن دارد.
اقیانوس ذهن انسان به منبع و سرچشمهٔ آگاهی و شعور هستی متصل است. ذهن به سوی عرصه هایی جذب می شود که سرور و لذت بیشتری را دربردارد و زمانی که ذهن را متوجه درون می کنیم، او را به سرزمین وجد و سرور مطلق رهبری کرده ایم. پس هر چه ذهن به درون متمرکز باشد و توجه بیشتری به سطوح بالاتر آگاهی داشته باشد، در این روند و سفر آگاهی، موثرتر عمل خواهد نمود.
ذهن از قدرت های اسطوره ای خاصی برخوردار است. فقط کافی است جرأت داشته باشیم و بتوانیم این ماشین خلاقیت را به کار اندازیم و از آن استفاده نمائیم.
وقتی از قدرت و توانائی های ذهنی خود آگاه شویم می توانیم ساده تر از این قدرت ها بهره مند گردیم و در هر لحظه بهترین و خوب ترین استفاده را از این موهبت الهی بنمائیم.
از آن جایی که در سفر آگاهی، ذهن ابزار و موهبتی الهی برای حرکت ماست، پژوهش ها و تحقیقات بسیاری هم راجع به آن صورت گرفته است.
در طی سال های اخیر، کشف مکانیزم ذهن و فکر انسان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. چرا که بشر همواره تمایل دارد به سمت بهترین ها حرکت کند و به کمال برسد.
با درک و شناخت کامل تر ذهن، این ابزار حرکت در مسیر آگاهی، می توان گوشه ای از توانائی های فراموش شدهٔ انسان را به بیان درآورد و با بهره گیری مناسب تر و صحیح تر از آن، گام هایی محکم در مسیر هدایت و حرکت به سوی کمال برداشت.
منبع:
تورن، کریستین؛ به سوی علم آگاهی، ترجمه الهه رضوی، تهران، ناشر: مترجم، ۱۳۷۳.
برگرفته از: نشریهٔ علوم باطنی، شماره ۱
نظر دهید